నా మాట

నా పేరు శ్రీనివాస్ గొల్లపూడి

మిమ్మలనలరించాలీ

ఆడీ పాడీ..,

మీ నవ్వులు మీ గుబులూ

తెరపైన చూపించే

డైరెక్టరునవ్వాలని..

నే..కోరుకున్నా!

´´´

మొదలెట్టానొక చిత్రం

'ప్రేమ'ను కావ్యంగ ఎంచి

కొన్ని పుటలు లిఖించాక

ఆపదొచ్చెనను వరించి

'మృత్యు 'వన్న పక్షి ఒకటి

నా మీదే వాలిందీ

అలలలోన ముంచివేసి

నా ప్రాణంగైకొందీ

చెమరించని కళ్ళులేవు

దుఃఖించని గుండెలేదు

'అయ్యో ' అని విలపించని

బంధుమితృలొకరు లేరు

ఎగసి పడే సంద్రంలో

నడీ మధ్యన నావలాగ

నా కావ్యం మిగిలింది

నన్ను చూసి నవ్వింది

´´´

అది చూసినవాళ్ళు

గుండె పగిలి ఏడ్చారు

ఇలా ఇలా ఈ కావ్యం

మిగలకూడదన్నారు.!

´´´

వందనాలు ఓ నాన్నా

తోడు నీవు నిలిచావూ

నేను 'వదిలి ' వచ్చిన పని

నీవు పూర్తిచేశావూ..!

గుండెముక్కలౌతున్నా

మెగాఫోను పట్టావూ

నేను కన్న 'తీపికలను '

కావ్యంగా మలిచావు..!

´´´

నేను 'పొంద 'లేనిదాన్ని

ఇతరులు అయినా పొందే

అవకాశం ఇవ్వాలని

ప్రతిన ఒకటి పూనావూ!.

నాలాగే సరికొత్తగ

చలన 'చిత్ర 'లోకంలో

తమ 'ప్రజ్న 'ను చూపుకుంటె

అదే చాలునన్నావు!

´´´

నా పేరిట.. నా గుర్తుగ

'పురస్కార ' మొకటి చేయ

సంకల్పము చేశావూ

తగిన 'వనరు 'లిచ్చావు!

దిగులు..గుబులు ఇంకేలా

'నా ' కోరిక తీరగా

వత్సరానికొక రోజున

నేను 'మిమ్ము 'కలువగా!

ఇసుక మేడ కూలినచో

బాధపడుట దండగ

కలల అలల ఊయలలో

'ఆత్మ' తేలుచుండగా!

´´´

వత్సరానికొకరోజున

మరలా ప్రభవించనా

'ప్రతిభ ' చూపు 'దర్శ'కులను

ఆకసానికెత్తనా!

´´´

నేనున్నా లేకున్నా

నా వారలు ఉన్నారు!

మీ శ్వాసలో ...మీ గెలుపులో

నన్ను 'చూసు'కుంటారు!

´´´

ఇరుకు ఇరుకు శరీరాన

'నాడు ' నేను బ్రతికున్నా..

విశ్వవ్యాప్తమై 'నేడు'

మీలో జీవిస్తున్నా!

సెలవా మరి ఇక ఉంటా

మరోసారి కలుస్తా

మిమ్మలనలరించేలా

'మరో 'కలని నే తెస్తా...!

ఇట్లు

మీ శ్రీనివాస్ గొల్లపూడి

విన్నది

భువన చంద్ర